dinsdag 21 mei 2013

foto's

 en ja sporten doen we hier ook :)
 les geven in de kleuterklas
 wateroverlast  op school
 :)
 :)
 genieten in Galibi
 hmmmm, lekker!
 :)
genieten in de hangmat
 mooi uitzicht
met de lederschildpad

maandag 20 mei 2013

laatste blog



Hey hey hier ben ik weer met wat nieuws uit het verre Suriname.
Alles gaat hier heel goed alleen is het hier al bijna een maand elke dag aan het regenen en heeft dit ook zo zijn gevolgen. We hebben vorige week maar 1 keer een naschoolse kunnen doen omdat er voor de rest geen was. Dit kwam door het waterpeil dat heel snel steeg. De school ligt naast de kreek dus veel wateroverlast. Op vrijdag was het zelfs zo erg dat er bijna geen kinderen aanwezig waren op school want er waren al veel gezinnen geëvacueerd en andere konden gewoon hun huis niet uit.

Voor de rest heb ik eindelijk de trip gedaan die ik wou doen Galibi :).
Dit was gewoon weg geweldig. We zijn eerst naar Frans Guyana geweest en hier heb ik na lange tijd kunnen genieten van een Belgisch biertje: Hoegaarde en het heeft gesmaakt hoor. Daarna gingen we dan naar het plaatsje Galibi zelf en hebben we mee gedaan aan het volleybal toernooi. Dit hebben we jammer genoeg verloren maar de sfeer zat er zeker in.  Na ene lange tijd wachten was het dan het moment waar ik naar uit keek schildpadden kijken. Het was jammer genoeg heel fel aan het regenen toen we de boot op moesten maar dat maakte niet uit voor mij.
Toen we op de plek waar het ging gebeuren aan kwam zagen we bijna onmiddellijk een soepschildpad, deze had haar eieren al gelegd en was aan stap 6 bezig namelijk het nest terug verstoppen dus konden we de eieren niet meer zien. De 7 stappen van een schildpad die eieren gaat leggen zijn:
-          Aan land komen
-          Goede nestplaats zoeken
-          Nest maken
-          Eieren leggen
-          Nest bedekken
-          180 graden draaien
-          Terug de zee in gaan
We zijn dan verder gaan zoeken naar een andere schildpad en deze hadden we onmiddellijk gezien. Het was een lederschildpad ( Aitkanti) we wisten de naam onmiddellijk want we hebben vorige week een voorleesproject gedaan over Galibi. Deze schildpad was bezig met haar nest te maken met haar achtervinnen.
Hierna ging ze eieren leggen en mochten we aan haar schild voelen. Het was heel hard en glibberig. We mochten ook foto’s maken maar zonder flits want de schildpadden als ze eieren leggen zijn in trance en we mogen die niet verbreken. Het was gewoon prachtig om te mogen meemaken waar je zoveel van hoort: een bedreigde diersoort eieren zien leggen.
Hierna keerde we terug naar onze slaapplaats. We hebben nog gezellig iets gaan drinken en dan ben ik gaan slapen in mijn hangmat. Het enige nadeel van de hangmat was dat ik geen klamboe had er rond en dus opstond met ontelbare muggenbeten.
Na het ontbijt was het tijd voor de Galibi zoo. Hier heb ik aapjes eten gegeven en een kleine schildpad opgepakt en natuurlijk de nodige foto’s gemaakt.
Voor de rest is het hier nog van al de momenten die er zijn genieten en op het einde van de week stilletjes afscheid beginnen nemen van alles hier.

De foto’s volgen nog en ik zou zeggen tot binnen 10 dagen.

Dikke zoen en knuffel aan iedereen

woensdag 1 mei 2013

hier nog foto's

 bezigheid in Para :)
 Louise haar verjaardag vieren

 school in Redi Doti
 mooi uitzicht




 met de stagebegeleidster
 met de lector uit België
lekker afkoelen

wat een drukte



Hey iedereen, 

Eindelijk ben ik er weer. Het is een hele drukke periode geweest waarin er van alles en nog wat gebeurd is. Eerst en vooral ben ik een week bezig geweest voor onderzoek te doen en activiteiten rond mijn BP III. Na een moeizame start kan ik er u wel al positiever over zijn, ik moet gewoon in mijn achterhoofd houden dat we hier niet in België zijn en dan heb ik er een goed gevoel bij.

Hiernaast heb ik ook nog een aantal tripjes kunnen doen. Eerst en vooral was er de trip naar Moengo. We kregen een aanbieding om deze met een lokaal persoon te doen die we hebben leren kennen en we waren in totaal met 11. Het leek mij wel leuk dus zei ik ja. Toen ik erna tegen iedereen vertelde waar ik naartoe ging zeiden ze tegen mij ‘pas maar goed op want het is daar heel gevaarlijk’.  Ik dacht oei maar toch gewoon doen. Uiteindelijk heeft het heel het weekend geregend maar was het wel de moeite om naartoe te gaan. We zijn er ook naar een lokaal ‘café’ geweest wat eigenlijk bij iemand thuis was. Maar zoals je al weet is dat voor Bianca geen probleem :).  We zijn er ook gaan zwemmen en deze keer had ik eens geen groen haar van de chloor ( krijg ik hier soms) best wel grappig als je uit het water komt en je haar is groen. Al bij al was het weer een leuke trip om nooit meer te vergeten.

Daarna zijn we nog eens een weekend naar de stad geweest. Doen we nu bijna elk  weekend want we hebben er super veel mensen leren kennen. we zijn dan met de hele groep en natuurlijk onze lector uit België die op bezoek was gaan hotpotten. Dit is een grote pot met hete bouillon in. Aan één kant heb je niet pikant en aan de andere wel pikant. Je kan dan verschillende groenten, vlees, noedels en vis bestellen en die gooi je dan in die pot. Als het klaar is vis je de dingen er terug uit en kan je het opeten. Ik vond het geweldig en ga het zeker nog eens doen. Na het hotpotten was het tijd voor de karaokebar. Het grappige was dat de man van de karaoke Jolien en mij nog herkende van toen we per  ongelijk op zijn privéfeest waren terecht gekomen. We hebben dan heel veel liedjes gezongen en iets gedronken en toe was het tijd voor het casino nog eens op te zoeken. Voor we in het casino waren moest ik  natuurlijk nog eens vallen in het midden van de weg op het zebrapad . inn het vervolg dus mijn voeten opnemen ( wat iedereen in België zegt dat ik moet doen).
In het casino was het niet zo gezellig dan vorige keer  en ben er ook niet lang gebleven.  De dag erna was het tijd om weer eens een duikje gaan te nemen zoals elke zondag en terug op weg naar Para te gaan. Het nadeel hiervan was dat we in onze straat in pan zijn gevallen met de auto. Het was bij een huisnummer ergens in de 200 en wij wonen op nummer 4. Geen probleem zou je denken maar hier staan de huizen ver uit elkaar dus we moesten nog eventjes stappen. Het duwen van de auto was echt niet leuk en ik was blij toen er een taxichauffeur voorbij kwam die mij kende en vroeg of hij mij kon helpen. Ik heb dan gezegd dat we benzine nodig hadden en ben deze dan gaan halen met Silke terwijl de rest de auto duwden. Amai wat een avond weer.

Dan was het tijd om eindelijk naar Redi Doti te gaan. Normaal gingen we 2 dagen maar uiteindelijk zijn we maar 1 dag kunnen gaan omdat er iets tussen was gekomen. Ze kwamen ons  thuis halen en gingen da met de taxi naar daar. Maar onderweg moesten we de boot op met de auto om dan verder te gaan met de auto. Op onze bestemming gekomen maakte we kennis met verschillende mensen en gingen we op bezoek bij de school. Het was leuk om eens ene school in het binnenland te zien en dan ook te horen dat er meer leerlingen op school zitten dan op onze stageschool. Dan was het tijd om te eten. We aten peperwater met cassavebrood en bakabana. Hierna gingen we naar de Jodensavana. Hier liggen heel veel joden begraven en staat ook nog een oude synagogen. Het was wel eens leuk om dit te bezoeken en je had er ook weer prachtig uitzicht op de rivier. Tijd om gaan te zwemmen ook al was het een regenachtige dag. Het water was niet echt diep maar wel zalig om er op de soela ( stroomversnelling) te zitten en gewoon te genieten van alles rondom  u. Het was wel jammer dat we vroeger moesten vertrekken richting huis want het was zo fel aan het regenen dat er misschien geen veer meer was en dan geraakte we niet thuis.

Dit was in een notendop mijn avontuur weer van de vorige weken. Natuurlijk uitgebreidere verslagen als ik terug thuis ben en de foto’s volgen nog.

Dikke zoen en knuffel aan iedereen.
P.S:  dank u voor de leuke brieven die al zijn aangekomen.

donderdag 4 april 2013

foto's

 Groepsfoto
 :)




 mooie natuur speciaal voor papa ( nog meer als ik thuis kom)
 puur genieten

 verfrissende duik

 genieten van een ijsje
 lekker zwemmen met mooi uitzicht :)
de nog mooie en minder erge foto van de blaren

genieten en een beetje afzien



Hallo iedereen hier ben ik weer met wat nieuws

Wat een weekje weer. Op woensdag was het tijd om Holi Pagwa een Hindoestaanse feestdag te vieren. Je moet dat lichte kleren aandoen en dan mag je iedereen vol gooien met gekleurd talkpoeder. Heel leuk dus we besloten naar de stad te gaan en er af te spreken met mensen die we hier hebben leren kennen. Toen we in de palmentuin aankwamen kwam er al snel een hoopje op ons afgelopen en werd het een heus gevecht met kleuren. We gooide op iedereen die we tegen kwamen, het was een heus  feest .

2 dagen na dit feest vertrok ik op tour voor 4 dagen naar de Raleighvallen. We hadden het geluk dat ze ons voor de deur kwamen oppikken . Mooi meegenomen dus. Deze tour was super leuk en ook heel veel leuke mensen leren kennen. Er vloeide de eerste avond rijkelijk alcohol waardoor het  vinden van de hangmat iets moeizamer  ging. Het toffe was ook dat je overal kon gaan zwemmen en bij deze temperaturen is dit wel welkom. We zijn de 2de dag ook naar de moedervallen geweest dit is een mooie stroomversnelling en het is puur genieten als je er bent aangekomen. Het enige nadeel is t ik te onvoorzichtig was en een doorn in mijn voet opliep. Maar ik dacht geen nood want alle verpleegkundige studenten van de KHL waren erbij.
Ik vroeg dan aan hun of ze het eruit konden halen maar na lang proberen was de conclusie da het eruit moet zweren dus is eventjes tanden bijten.
De dag erna was het tijd voor de jungle wandeling en de voltzberg te beklimmen. De tocht door de jungle was zwaar maar echt de moeite zo ongeveer 7 km onder boomstammen door, over boomstammen heen, bovengrondse wortels ontwijken, ophoog, omlaag,… Het enige nadeel is dat als je een doornstruik vastpakt je ook allemaal doorns in je hand hebt en je deze er dan ter plaatse moet uithalen. Hierna kwam het moeilijkste gedeelte de steile berg omhoog. Ik was al stik op van de toch dus wou ik niet meer maar na de motivatie van kei veel mensen ben ik er toch aan begonnen. Het ging heel traag en 10 meter van de top af moest ik het opgeven wegens duizeligheid en trillen op mijn benen. Als je dit meemaakt op zoveel meter van je doen is het balen, balen en nog eens balen. Ik ben dan terug meegegaan met een persoonlijke gids naar de voet van de berg om op de andere studenten te wachten. Toen deze hier beneden kwamen zeiden er kei veel van hun van toch goed gedaan want je bent toch zo goed als tot boven geraakt. Maar ja niets aan te doen zeker dus terug de 7 km door de jungle wandelen om uit te komen aan een waterval waar we ons konden verfrissen. Dit was het zaligste wat er kon gebeuren op die moment en ik heb er dan met volle teugen van genoten.

Stik op kwamen terug aan en gingen we ons douche. Hierna was het dan tijd voor een BBQ natuurlijk met kip maar BBQ is BBQ he .  De dag erna stonden we vroeg op om onze tocht terug naar huis verder te zetten. Hier ontdekte ik ook dat ik brandblaren had gekregen en dat het echt heel pijnlijk was. Ik ben dan dadelijk rond gaan vragen of iedereen brandwondenzalf had maar niemand kon mij helpen. Dan maar zo de korjaal op maar wel met een handdoek op mijn knie om toch een beetje te beschermen.
Na deze korjaal tocht was het nog 3 uur met de bus en in de bus merkte je dat de blaar groter en groter werd. Iedereen was bezorgd en 2 Nederlandse waren gaan vragen aan de ambulancier wat ik nu moest doen en ze zeiden paracetamol pakken en zalf smeren. Ik dacht oke maar ik heb geen zalf.
Thuis gekomen was onze gast oma zo bezorgd dat ze haar dochter belde ( woont in de stad) en deze zei als het echt niet gaat blaar open steken en verband rond doen tot je zalf hebt. Dit hebben we dan ook gedaan en de dag erna zalf gaan halen. Maar 3 dagen erna zit ik hier nog met een 2de graadbrandwonde en blaar op mijn knieën en gaat het stappen nog niet echt goed. Maar tanden bijten zeker en hopen dat het beter is volgende week.

Zo dit was mijn blogje weer ik hoop dat het een beetje leuk is om te lezen en de foto’s volgen

Dikke zoen en knuffel aan iedereen ( ik mis België niet het is hier veel te zalig maar wel jullie allemaal)

maandag 18 maart 2013

nog meer foto's

 Jolien had touch in de touché :)
 op de bus
 gekke bekken trekken
 voor het grootste zandkasteel tijdens spelnamiddag
 groepsfoto
 tandarts Bianca op bezoek
 hier is de rituals iets anders dan thuis :)
 jaja papa nog altijd!
groepsfoto :)