Hey iedereen,
Eindelijk ben ik er weer. Het is een hele drukke periode
geweest waarin er van alles en nog wat gebeurd is. Eerst en vooral ben ik een
week bezig geweest voor onderzoek te doen en activiteiten rond mijn BP III. Na
een moeizame start kan ik er u wel al positiever over zijn, ik moet gewoon in
mijn achterhoofd houden dat we hier niet in België zijn en dan heb ik er een
goed gevoel bij.
Hiernaast heb ik ook nog een aantal tripjes kunnen doen.
Eerst en vooral was er de trip naar Moengo. We kregen een aanbieding om deze
met een lokaal persoon te doen die we hebben leren kennen en we waren in totaal
met 11. Het leek mij wel leuk dus zei ik ja. Toen ik erna tegen iedereen
vertelde waar ik naartoe ging zeiden ze tegen mij ‘pas maar goed op want het is
daar heel gevaarlijk’. Ik dacht oei maar
toch gewoon doen. Uiteindelijk heeft het heel het weekend geregend maar was het
wel de moeite om naartoe te gaan. We zijn er ook naar een lokaal ‘café’ geweest
wat eigenlijk bij iemand thuis was. Maar zoals je al weet is dat voor Bianca
geen probleem :). We zijn er ook gaan zwemmen en deze keer had
ik eens geen groen haar van de chloor ( krijg ik hier soms) best wel grappig
als je uit het water komt en je haar is groen. Al bij al was het weer een leuke
trip om nooit meer te vergeten.
Daarna zijn we nog eens een weekend naar de stad geweest.
Doen we nu bijna elk weekend want we
hebben er super veel mensen leren kennen. we zijn dan met de hele groep en
natuurlijk onze lector uit België die op bezoek was gaan hotpotten. Dit is een
grote pot met hete bouillon in. Aan één kant heb je niet pikant en aan de
andere wel pikant. Je kan dan verschillende groenten, vlees, noedels en vis
bestellen en die gooi je dan in die pot. Als het klaar is vis je de dingen er
terug uit en kan je het opeten. Ik vond het geweldig en ga het zeker nog eens
doen. Na het hotpotten was het tijd voor de karaokebar. Het grappige was dat de
man van de karaoke Jolien en mij nog herkende van toen we per ongelijk op zijn privéfeest waren terecht
gekomen. We hebben dan heel veel liedjes gezongen en iets gedronken en toe was
het tijd voor het casino nog eens op te zoeken. Voor we in het casino waren
moest ik natuurlijk nog eens vallen in
het midden van de weg op het zebrapad . inn het vervolg dus mijn voeten opnemen
( wat iedereen in België zegt dat ik moet doen).
In het casino was het niet zo gezellig dan vorige
keer en ben er ook niet lang
gebleven. De dag erna was het tijd om
weer eens een duikje gaan te nemen zoals elke zondag en terug op weg naar Para
te gaan. Het nadeel hiervan was dat we in onze straat in pan zijn gevallen met
de auto. Het was bij een huisnummer ergens in de 200 en wij wonen op nummer 4.
Geen probleem zou je denken maar hier staan de huizen ver uit elkaar dus we
moesten nog eventjes stappen. Het duwen van de auto was echt niet leuk en ik
was blij toen er een taxichauffeur voorbij kwam die mij kende en vroeg of hij
mij kon helpen. Ik heb dan gezegd dat we benzine nodig hadden en ben deze dan
gaan halen met Silke terwijl de rest de auto duwden. Amai wat een avond weer.
Dan was het tijd om eindelijk naar Redi Doti te gaan.
Normaal gingen we 2 dagen maar uiteindelijk zijn we maar 1 dag kunnen gaan
omdat er iets tussen was gekomen. Ze kwamen ons
thuis halen en gingen da met de taxi naar daar. Maar onderweg moesten we
de boot op met de auto om dan verder te gaan met de auto. Op onze bestemming
gekomen maakte we kennis met verschillende mensen en gingen we op bezoek bij de
school. Het was leuk om eens ene school in het binnenland te zien en dan ook te
horen dat er meer leerlingen op school zitten dan op onze stageschool. Dan was
het tijd om te eten. We aten peperwater met cassavebrood en bakabana. Hierna
gingen we naar de Jodensavana. Hier liggen heel veel joden begraven en staat
ook nog een oude synagogen. Het was wel eens leuk om dit te bezoeken en je had
er ook weer prachtig uitzicht op de rivier. Tijd om gaan te zwemmen ook al was
het een regenachtige dag. Het water was niet echt diep maar wel zalig om er op
de soela ( stroomversnelling) te zitten en gewoon te genieten van alles
rondom u. Het was wel jammer dat we
vroeger moesten vertrekken richting huis want het was zo fel aan het regenen
dat er misschien geen veer meer was en dan geraakte we niet thuis.
Dit was in een notendop mijn avontuur weer van de vorige
weken. Natuurlijk uitgebreidere verslagen als ik terug thuis ben en de foto’s
volgen nog.
Dikke zoen en knuffel aan iedereen.
P.S: dank u voor
de leuke brieven die al zijn aangekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten