foto's

 en ja sporten doen we hier ook :)

 les geven in de kleuterklas

 wateroverlast  op school

 :)

 :)

 genieten in Galibi

 hmmmm, lekker!

 :)

 

genieten in de hangmat

 mooi uitzicht

met de lederschildpad

laatste blog

Hey hey hier ben ik weer met wat nieuws uit het verre Suriname.

Alles gaat hier heel goed alleen is het hier al bijna een maand elke dag aan het regenen en heeft dit ook zo zijn gevolgen. We hebben vorige week maar 1 keer een naschoolse kunnen doen omdat er voor de rest geen was. Dit kwam door het waterpeil dat heel snel steeg. De school ligt naast de kreek dus veel wateroverlast. Op vrijdag was het zelfs zo erg dat er bijna geen kinderen aanwezig waren op school want er waren al veel gezinnen geëvacueerd en andere konden gewoon hun huis niet uit.

Voor de rest heb ik eindelijk de trip gedaan die ik wou doen Galibi :).

Dit was gewoon weg geweldig. We zijn eerst naar Frans Guyana geweest en hier heb ik na lange tijd kunnen genieten van een Belgisch biertje: Hoegaarde en het heeft gesmaakt hoor. Daarna gingen we dan naar het plaatsje Galibi zelf en hebben we mee gedaan aan het volleybal toernooi. Dit hebben we jammer genoeg verloren maar de sfeer zat er zeker in.  Na ene lange tijd wachten was het dan het moment waar ik naar uit keek schildpadden kijken. Het was jammer genoeg heel fel aan het regenen toen we de boot op moesten maar dat maakte niet uit voor mij.

Toen we op de plek waar het ging gebeuren aan kwam zagen we bijna onmiddellijk een soepschildpad, deze had haar eieren al gelegd en was aan stap 6 bezig namelijk het nest terug verstoppen dus konden we de eieren niet meer zien. De 7 stappen van een schildpad die eieren gaat leggen zijn:

-          Aan land komen

-          Goede nestplaats zoeken

-          Nest maken

-          Eieren leggen

-          Nest bedekken

-          180 graden draaien

-          Terug de zee in gaan

We zijn dan verder gaan zoeken naar een andere schildpad en deze hadden we onmiddellijk gezien. Het was een lederschildpad ( Aitkanti) we wisten de naam onmiddellijk want we hebben vorige week een voorleesproject gedaan over Galibi. Deze schildpad was bezig met haar nest te maken met haar achtervinnen.

Hierna ging ze eieren leggen en mochten we aan haar schild voelen. Het was heel hard en glibberig. We mochten ook foto’s maken maar zonder flits want de schildpadden als ze eieren leggen zijn in trance en we mogen die niet verbreken. Het was gewoon prachtig om te mogen meemaken waar je zoveel van hoort: een bedreigde diersoort eieren zien leggen.

Hierna keerde we terug naar onze slaapplaats. We hebben nog gezellig iets gaan drinken en dan ben ik gaan slapen in mijn hangmat. Het enige nadeel van de hangmat was dat ik geen klamboe had er rond en dus opstond met ontelbare muggenbeten.

Na het ontbijt was het tijd voor de Galibi zoo. Hier heb ik aapjes eten gegeven en een kleine schildpad opgepakt en natuurlijk de nodige foto’s gemaakt.

Voor de rest is het hier nog van al de momenten die er zijn genieten en op het einde van de week stilletjes afscheid beginnen nemen van alles hier.

De foto’s volgen nog en ik zou zeggen tot binnen 10 dagen.

Dikke zoen en knuffel aan iedereen

hier nog foto's

 bezigheid in Para :)

 Louise haar verjaardag vieren

 school in Redi Doti

 mooi uitzicht

 met de stagebegeleidster

 met de lector uit België

lekker afkoelen

wat een drukte

Hey iedereen, 

Eindelijk ben ik er weer. Het is een hele drukke periode geweest waarin er van alles en nog wat gebeurd is. Eerst en vooral ben ik een week bezig geweest voor onderzoek te doen en activiteiten rond mijn BP III. Na een moeizame start kan ik er u wel al positiever over zijn, ik moet gewoon in mijn achterhoofd houden dat we hier niet in België zijn en dan heb ik er een goed gevoel bij.

Hiernaast heb ik ook nog een aantal tripjes kunnen doen. Eerst en vooral was er de trip naar Moengo. We kregen een aanbieding om deze met een lokaal persoon te doen die we hebben leren kennen en we waren in totaal met 11. Het leek mij wel leuk dus zei ik ja. Toen ik erna tegen iedereen vertelde waar ik naartoe ging zeiden ze tegen mij ‘pas maar goed op want het is daar heel gevaarlijk’.  Ik dacht oei maar toch gewoon doen. Uiteindelijk heeft het heel het weekend geregend maar was het wel de moeite om naartoe te gaan. We zijn er ook naar een lokaal ‘café’ geweest wat eigenlijk bij iemand thuis was. Maar zoals je al weet is dat voor Bianca geen probleem :).  We zijn er ook gaan zwemmen en deze keer had ik eens geen groen haar van de chloor ( krijg ik hier soms) best wel grappig als je uit het water komt en je haar is groen. Al bij al was het weer een leuke trip om nooit meer te vergeten.

Daarna zijn we nog eens een weekend naar de stad geweest. Doen we nu bijna elk  weekend want we hebben er super veel mensen leren kennen. we zijn dan met de hele groep en natuurlijk onze lector uit België die op bezoek was gaan hotpotten. Dit is een grote pot met hete bouillon in. Aan één kant heb je niet pikant en aan de andere wel pikant. Je kan dan verschillende groenten, vlees, noedels en vis bestellen en die gooi je dan in die pot. Als het klaar is vis je de dingen er terug uit en kan je het opeten. Ik vond het geweldig en ga het zeker nog eens doen. Na het hotpotten was het tijd voor de karaokebar. Het grappige was dat de man van de karaoke Jolien en mij nog herkende van toen we per  ongelijk op zijn privéfeest waren terecht gekomen. We hebben dan heel veel liedjes gezongen en iets gedronken en toe was het tijd voor het casino nog eens op te zoeken. Voor we in het casino waren moest ik  natuurlijk nog eens vallen in het midden van de weg op het zebrapad . inn het vervolg dus mijn voeten opnemen ( wat iedereen in België zegt dat ik moet doen).

In het casino was het niet zo gezellig dan vorige keer  en ben er ook niet lang gebleven.  De dag erna was het tijd om weer eens een duikje gaan te nemen zoals elke zondag en terug op weg naar Para te gaan. Het nadeel hiervan was dat we in onze straat in pan zijn gevallen met de auto. Het was bij een huisnummer ergens in de 200 en wij wonen op nummer 4. Geen probleem zou je denken maar hier staan de huizen ver uit elkaar dus we moesten nog eventjes stappen. Het duwen van de auto was echt niet leuk en ik was blij toen er een taxichauffeur voorbij kwam die mij kende en vroeg of hij mij kon helpen. Ik heb dan gezegd dat we benzine nodig hadden en ben deze dan gaan halen met Silke terwijl de rest de auto duwden. Amai wat een avond weer.

Dan was het tijd om eindelijk naar Redi Doti te gaan. Normaal gingen we 2 dagen maar uiteindelijk zijn we maar 1 dag kunnen gaan omdat er iets tussen was gekomen. Ze kwamen ons  thuis halen en gingen da met de taxi naar daar. Maar onderweg moesten we de boot op met de auto om dan verder te gaan met de auto. Op onze bestemming gekomen maakte we kennis met verschillende mensen en gingen we op bezoek bij de school. Het was leuk om eens ene school in het binnenland te zien en dan ook te horen dat er meer leerlingen op school zitten dan op onze stageschool. Dan was het tijd om te eten. We aten peperwater met cassavebrood en bakabana. Hierna gingen we naar de Jodensavana. Hier liggen heel veel joden begraven en staat ook nog een oude synagogen. Het was wel eens leuk om dit te bezoeken en je had er ook weer prachtig uitzicht op de rivier. Tijd om gaan te zwemmen ook al was het een regenachtige dag. Het water was niet echt diep maar wel zalig om er op de soela ( stroomversnelling) te zitten en gewoon te genieten van alles rondom  u. Het was wel jammer dat we vroeger moesten vertrekken richting huis want het was zo fel aan het regenen dat er misschien geen veer meer was en dan geraakte we niet thuis.

Dit was in een notendop mijn avontuur weer van de vorige weken. Natuurlijk uitgebreidere verslagen als ik terug thuis ben en de foto’s volgen nog.

Dikke zoen en knuffel aan iedereen.

P.S:  dank u voor de leuke brieven die al zijn aangekomen.